ODE AAN DE AS

EEN ONDERZOEK NAAR DE AS EN HAAR PERSPECTIEF

Ode aan de as, bezingt de as in al zijn dynamische schoonheid, niet alleen als historisch gegeven en leesbaar ruimtelijk principe in stad en land, maar ook als mogelijke structuur voor herinrichting ervan binnen de voorliggende opgaven in de stedelijke omgeving. Het is een ontwerpondersteunend onderzoek. De hoofdvraag: wat versterkt het lineaire karakter van een as? De queeste: ontwerp-sleutels vinden die het lineaire karakter van een as versterken en die als leidraad en inspiratie kunnen dienen om te komen tot een as die over haar hele lengte leesbaar en ‘voelbaar’ blijft.

Al wandelend en tekenend langs referentie-assen van nationale en internationale faam in o.a. Parijs en Amsterdam zijn aan de hand van de serial-vision-methode van Cullen de kenmerken van de diverse assen in beeld gebracht.

Een as is in de grondvorm een makkelijk herkenbaar en leesbaar gegeven in een stad of landschap: een lange rechte lijn van meer of mindere breedte ingegeven door de tijd, de plaats of de functie die de as kreeg. Maar zonder ruimtevorm is het perspectief overal en zal een as weliswaar een vloer hebben maar ervaar je oneindige ruimte. Dus het lineaire karakter van een as wordt versterkt door de ruimtevorm. Sterker nog, hoewel de vloer als lange rechte lijn bepalend is voor de definitie van de as, de perceptie van die as heeft alles te maken met haar wanden. Zonder wanden is er een blikveld in plaats van een zichtlijn die je oog leidt naar een of ander perspectief aan de horizon. Het inkaderen van die langgerekte lijn door een stedelijk panorama al dan niet door beplanting verhuld geeft de as haar ‘gezicht’ en lineair karakter.
Het onderzoek resulteerde in een hiërarchie van ontwerpsleutels.

De aanleiding voor dit onderzoek naar de as en het perspectief vormt de afstudeer-ontwerpopgave van de Slotlaan in Zeist, maart 2022