amsterdams arcadie

haast verdronken land zonder bodem met dorpen slingerend als linten onder de rook van Amsterdam
EEN INVERSIE’VE’ DROOGMAKERIJ VAN 21E EEUWSE MAKELIJ

…WAAR BOOM EN BODEM WEER NAAR DE HEMEL RIJKEN…

oude nieuwe vormentaal

1. een inversieve droogmakerij uit de 21e eeuw van +2 NAP, omringd door een retentievaart en bovenlangs met groene fiets- en wandelwegen. Ingericht als droogmakerij van weleer: doelmatig en recht. Stadsboomgaarden en -moestuinen en akkers wisselen elkaar af.

2.vernatting van de veenweiden, stopt het dalen van de bodem en de uitstoot van CO2. Riet en lisdodde groeien op deze nutrientenrijke bodem. De weidsheid is er, maar in plaats van groene weide nu gevuld met wuivend riet, gele lis en dikke ‘sigaren’.

3. A10 stadsring wordt naar 18e/9e eeuws voorbeeld stadswallenpark: een uitbundig bloemrijk park met overgangsgebied naar landelijk gebied met kleinschalige boomgaarden, fiets- en wandelpaden.

4. retentiesingel om de stad en een retentievaart om de nieuwe droogmakerijen. Bij clusterregens vangen zij het water op en bij grote droogte is er reserve.

5. moestuinen en stadsboomgaarden sieren de droogmakerijen: ‘iedere Amsterdammer plukt appels binnen 15 minuten fietsen van huis en haard’. Circulaire landbouw in relatie tot de stad, toemaak van stadscompost en -mest. Stedeboeren wonen er in kleine en grote gedeelde woonplekken met behoud van karakteristieke bouw.

6. 2050, verlanding vanuit open water met drijftillen en kraggen, met de groei van het veenmos als eindstadium - in een voedselarm milieu, gevoed door regenwater. Nu al groeit het veenmosveen in het Ilperveld met zo’n 8 tot 12 cm per jaar. In 2050 zijn veenmosveenheuvels zichtbaar...

een masterplan voor de dalende ‘overtuin’ van Amsterdam, 2020, 2e jaar HvHL